ต้นกำเนิดของเพชรน้ำงามสีน้ำเงินลึกลับนี้ วันนี้จึงครอบคลุมเครืออยู่มากเราไม่มีบันทึกไว้แน่นอนแต่เป็นที่รู้จักกันว่าคนแรกที่ได้ครอบครองคืนนะคะเพชรพลอยผู้ช่ำชองการเดินทางชาวฝรั่งเศสสมัยกลางในช่วงคริสตศักราชที่ 17 ชื่อซองแบบดิส towel
ระหว่างการเดินทางมายังประเทศอินเดียค้นพบหินที่มีค่า ซึ่งที่จริงแล้วคือเพชรดิบสีน้ำเงินขนาด 112 3/16 กะรัตซึ่งถือว่าใหญ่ที่สุดในโลกในบรรดาเพชรสีน้ำเงิน
ในอดีตที่ เจ้าจองเก่าได้ เดินทางกลับประเทศฝรั่งเศสก็เร่งขายเพชรเม็ดใหญ่นี้ให้พระเจ้าหลุยส์ที่ 14 แห่งราชวงศ์ดูบองและเมื่ออายุได้ 84 ปีเสียชีวิตอย่างลึกลับที่รัสเซียโดยมีข่าวลือว่าเขาถูกหมาป่าฉีกร่างจนตายต่อมาพระเจ้าหลุยส์ที่ 14 จะมีรับสั่งให้เจริญในเพชรใหม่ตัวตัดแบ่งออกเป็น 3 ส่วน
ซึ่งถึงแบบนั้นหายสาบสูญไปส่วนอีก 2 ชิ้นชิ้นหนึ่งได้รับการเจียระไนเป็นรูปหัวใจขนาด 67 1/8 และใช้เป็นเพชรประดับประจำราชวงศ์ฝรั่งเศสมาอีกนับทศวรรษในชื่อเพชรมงกุฎสีน้ำเงินหรือ Blue Diamond of the Crown หรือสีน้ำเงินแห่งฝรั่งเศส
เวลาผ่านไปความโชคร้ายก็เริ่มคืบคลานเข้าครอบงำสมาชิกราชวงศ์โดยพระเจ้าหลุยส์ที่ 16 และ พระราชินีมารีอังตัวเนตทั้งสองพระองค์ ถูกตัดผ้าเสียด้วยกิโยตินจากการปฏิวัตินองเลือดของฝรั่งเศสปี 1789 และเพชรมรณะเม็ดนี้ก็ได้หายสาบสูญไปในเหตุการณ์วุ่นวายครั้งนี้ด้วยต่อมาในปี 1813
ณกรุงลอนดอนนายหน้าค้าเพชร ที่มีชื่อว่า danielson ได้นำเพชรเม็ดสีน้ำเงิน 1 เม็ดซึ่งมีขนาด 44 กะรัตมาไว้ในครอบครองถึงแม้ว่าลักษณะของเพจดังกล่าวนั้นจะแตกต่างออกไปจากเดิม หรือมีลักษณะที่ไม่เหมือนเดิม แต่ด้วยความเดิมที่เป็นหนึ่งไม่มีสองทำให้ผู้ที่ได้พบเห็นเชื่อกันว่ามันก็คือเพชรน้ำเงินแห่งฝรั่งเศสที่ถูกเปลี่ยนรูปร่างไปเพื่อให้สะดวกต่อการขนย้ายข้ามชาติอย่างลับๆ
มีหลักฐานจากบางแสนว่าพระเจ้าจอร์จที่ 4 แห่งราชวงศ์อังกฤษก็เป็นพระองค์หนึ่งที่เคยได้ครอบครองเพชรอาถรรพ์และแห่งราชวงศ์ต้องขายมันไปเมื่อสิ้นพระชนม์เพื่อจ่ายหนี้ที่มีอยู่มหาศาลจากนั้นก็ถูกเปลี่ยนมือไปเรื่อยๆจนในปีคริสต์ศักราช 1939 Henry Phillip เจ้าของมรดกบริษัทการธนาคารเพื่อซื้อเพชรสีน้ำเงิน M E White เพชรมงกุฎแห่งฝรั่งเศส
จึงได้กลายเป็นประจำตระกูลพบและได้ชื่อว่านับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาตระกูลพบที่เคยร่ำรวยต้องประสบมรสุมชีวิตและลงท้ายด้วยการล้มละลายเนื่องจากถูกคำสาปของเพชรจนต้องขายเพชรในท้องตลาดจนมาถึงพระหัตถ์ ของเจ้าชายคาน itadaki แห่งรัสเซียซึ่งส่งได้มอบเป็นของกำนัลแก่นางละคร กอ่นที่พระองค์ทรงยิงจนเสียชีวิตในอีกไม่กี่วันต่อมา
ส่วนตัวเจ้าชายก็ถูกพวกกบฏแทนสิ้นพระชนม์ตามไปติดๆต่อมาในปี 1908 สุลต่านอับดุลฮามิดที่ 2 แห่งตุรกีที่ได้ครอบครองเพชรเพียง 2-3 เดือนก็ถูกรัฐประหารปลดออกจากตำแหน่งอาจารย์ยังไม่จบเพียงเท่านั้นผู้ครอบครองเพชร 6 คนต่อมาคือนางเอวารินทร์ World Machine ภรรยานาย AdWords Mcqueen เจ้าของหนังสือพิมพ์วอชิงตันโพสต์บุตรชายของนางถูกรถชนเสียชีวิต
และต่อมาอีกไม่นานก็กลายเป็นคนวิกลจริตและจบชีวิตในโรงพยาบาลโรคประสาทจนในที่สุดใน Harry Winston เจ้าของคนสุดท้ายจึงตัดสินใจบริจาคเพชรโฮปให้แก่สถาบันสมิธโซเนียนที่วอชิงตันดีซีในปี 1958 11 hope ได้อยู่อย่างสงบที่นั่นจนถึงปัจจุบันนี้
สนับสนุนโดย. gclub ผ่านเว็บ